Forum rodu Targaryen

Avenal Bonny

Tylko nie zemdlej ponwnie. *Zakpiła*

Okuni

Zemdlał jak się obrócił w Twoją stronę. *zaśmiała się cicho*

Avenal Bonny

Zemdlał, bo myślał że zadrapanie na szyi go zabije. *Zaśmiała się.*

Pavegio

*Udał, że nie przejął się upokorzeniem. Nie wiedział co tak naprawdę spowodowało w nim utratę przytomności, ale nie chciał rozpoczynać dyskusji na ten temat, ponieważ prawdopodobnie nic by nie wskural. Dlatego nie udzielił odpowiedzi.*

Avenal Bonny

*Uśmiechnęła się do Pavegia. * Już w porządku?

Pavegio

Nic mi nie jest... *odpowiedział spokojnie*

Okuni

To wiemy. *powiedziała wesoło* Jej chyba chodzi o to, czy już ochłonąłeś po zobaczeniu Avenal.

Pavegio

Najwyraźniej tak... *usiadł ponownie pod drzewem*

Liv

*Zastanawiała się, jak mógł zareagować wtedy odczuć Pavegio. Ją to przynajmniej w tej chwili bawiło.* Nie wyobrażam tego sobie. *zaśmiała się cicho.*

Pavegio

*Skupił swój wzrok w jakiś punkt gdzieś daleko za horyzontem i odleciał myślami... Rozpoczęły się w nim wspomnienia. Dlaczego akurat w tym momencie?! Na jego twarzy powoli pojawiał się smutek i tęsknota.*

Liv

Coś się stało? *spytała widząc wyraz twarzy Pavegia.*

Pavegio

Kaspara... *powiedział jakby przez mgłę.* Kas... Lannister.. *dokończył i słysząc głos kuzynki powrócił do rzeczywistości.* Ja... *zawahał się* już nic mi nie jest...

Liv

*Zmrużyła lekko oczy, o nic jednak nie chciała wypytywać. Przypomniała sobie pewien wieczór w karczmie. Kaspara. Tak. To była ona, widziała ją wtedy.* Na pewno nic Ci nie jest?

Pavegio

Sam nie wiem... Czemu ludzie nie potrafią zapanować nad swoimi wspomnieniami, czemu one muszą nas dręczyć? *odpowiedział cicho*

Liv

*Choć nie wiedziała o czym dokładnie mówi, odparła:* Czas leczy rany. Kiedyś zapomnisz... o tym.