Forum rodu Targaryen

Okuni

Nic. Nic.*mruknęła i szybko przetarła oczy. Spojrzała na Liv i uśmiechnęła się*

Liv

- Daj spokój, nie jestem taka głupia - zmrużyła oczy i zaśmiała się. - Dzisiaj jest dzień do płakania. Gadaj! - klepnęła ją ciut mocnej.

Okuni

Nic się nie stało. *powiedziała, patrząc w niebo* Za dużo zwierzeń jak na jeden raz.

Liv

- Nie chcesz to nie mów - wzruszyła ramionami. - I tak dorwę tego chłoptasia - mściwie przetarła ręce. Po chwili jednak odezwał się głoś w jej głowie, iż tak siostry raczej nie pocieszy. Spojrzała więc bezradnie na Archona.

Okuni

*położyła się na ziemi i zamknęła oczy*

Archon

Siostrzyczko *rzekł czule*chyba lepiej znam swojego szwagra niż Ty jako swojego małżonka skoro sądzisz o Nim takie rzeczy, On by dla Ciebie gwiazde z nieba zdjął jeśli tylko byś go o to poprosiła. Nie smuć się i nie trap*spojrzał na Nią wspierająco*

Okuni

Taa...jasne.*mruknęła* Zaufam mu. Żaden problem...

Archon

No nie bądź smutna*Archon nie miał się w zwyczaju poddawać się*Nie wiń go za jego czyny, On ma dobre serce, gdyby nie On...wtedy to nie wiem co by się stało...*powiedział to ze szczera chęcią, że to pomoże Hayi*

Okuni

Wszyscy tak bardzo o nią dbają...*powiedziała* Co ona w sobie ma...? Zwykła, ludzk dziewczyna... *mówiła jakby nie zdając sobie sprawy z obecności innych*

Archon

*Gdyby nie był zakochany w Sil, mógł by Haye bardziej pocieszyć nie martwiąc się konsekwęcjami ale...*Oj siostrzyczko, On kocha Ciebie i Ty masz wszyyyystko! co Ci jest potrzebne! i świetny i, miły charakter i,.. zachowanie ,i... wygląd, czego szwagrwi jeszcze trzeba, jesteś wspaniała!*pomyślał, że to napewno poprawi Jej humor*

Okuni

*uśmiechnęła się lekko* Widzisz...*zamilkła na chwilę. Nie była przyzwyczajona do takich zwirzeń* Jestem przyzwyczajona do czegoś innego...A zresztą...

Archon

Powinnaś pogadać z Nim, on Ci wyjawi swoje uczucia do Ciebie i stracisz wszelkie wątpliwości*powiedział pewnie, bo przecież tak było*

Okuni

Jeśli go o to zapytam, to się poniżę. *powiedziała* Skończmy tę rozmowę. Jest trochę męcząca.

Archon

Dobrze skończmy..., ale w takim razie ja zapyam z własnej inicjatywy gdyz nie mogę patrzeć jak się zamartwiasz...*powiedział i nie czekał już na Jej odpowiedź tylko położył się z rękami pod głową i zamknął oczy*

Okuni

Nie pytaj go.*mruknęła* Nie zamartwiam się.